جک هوک، معاون خدمات زیست محیطی در یک تولیدی ظروف پلاستیکی، یک کارخانه بازیافت مستقر در یوجین که دیگر وجود ندارد، گفت: “خوب است که بتوانیم مردم را از دور انداختن چیزی احساس خوبی ایجاد کنیم، اما ما واقعا رفتار یا الگوهای آنها را تغییر نمی دهیم.
” محصولات قابل کمپوست مانند ظرف یکبار مصرف میوه را می پذیرد. از دیدگاه تغییرات آب و هوایی، بهتر است میزان تولید را کاهش دهیم.»
سال های اخیر افزایش آگاهی در مورد اثرات مضر آلودگی پلاستیک را نشان داده است. پلاستیک آبراه ها را مسدود می کند، در امتداد سطح اقیانوس شناور می شود، حیات دریایی و حیات وحش را از بین می برد و حتی در بافت انسان یافت می شود.
تحقیقات جدید همچنین نشان داده است که بطری پلاستیکی وقتی در معرض تشعشعات خورشیدی قرار می گیرد، متان (یک گاز گلخانه ای قوی) و اتیلن را آزاد می کند، به ویژه هنگامی که تجزیه می شود.
هفتاد و نه درصد از پلاستیک جهان بازیافت نمی شود. در سال 2018، 9 درصد پلاستیک بازیافتی در معرض تهدید قرار گرفت، زیرا چین واردات بیشتر پلاستیک‌ها و سایر موادی را که قبلاً برای بازیافت می‌پذیرفت به دلیل مسائل آلودگی زباله ممنوع کرد. اکثر پلاستیک های بازیافت شده قبلی اکنون در محل دفن یا سوزانده می شوند.
معضل بازیافت منجر به جستجوی فوری تر برای راه حل ها شده است. بنابراین چرخش به پلاستیک های زیستی. جدیدترین وسایل پلاستیکی اشپزخانه قابل کمپوست – ساخته شده از گیاهانی مانند ذرت، نیشکر و بامبو – گاهی اوقات “قابل تجزیه زیستی” نیز نامیده می شود، اما این یک نام اشتباه است.
در سطل های کمپوست حیاط خلوت تجزیه نمی شود و باید در تاسیسات صنعتی فرآوری شود. در حال حاضر، تنها چند صد از تقریباً 4000 تأسیسات کمپوست سازی در ایالات متحده توانایی پذیرش ضایعات مواد غذایی را دارند و زیرمجموعه بسیار کوچکتری می توانند پلاستیک های زیستی را بپذیرند.
- منابع:
- تبلیغات:
