مدارس جایی هستند که کودکان بیشتر وقت خود را به یادگیری، بازی و دوست یابی می گذرانند. از این رو، مدارس نیز مکانی است که کودکان، به ویژه کوچکترها، در معرض آسیب و بیماری هستند.
این امر جعبه کمک های اولیه خودرو را برای معلمان و کارکنان مدرسه یک الزام می کند. معلمان و سایر پرسنل مدرسه می توانند در غیاب متخصصان بهداشت، مراقبت های اولیه را ارائه دهند.
زمانی که آنها در مدرسه می گذرانند بخش مهمی از زندگی کودکان است و می تواند تأثیر مستقیمی بر سلامت جسمی و روانی آنها داشته باشد. بهداشت و ایمنی یکی از بخشهای نادیده گرفته شده در سیاست و عملکرد مدرسه است.
مدارس به دو دلیل عمده در سلامت و ایمنی نقش بسزایی دارند. اول، مدارس فرصت های یادگیری را ارائه می دهند، و دوم، دانش آموز مقدار قابل توجهی از سال های رشد خود را در مدارس می گذراند. آنها در طول اقامت خود درگیر فعالیت های مختلفی از جمله ورزش و تمرینات در فضای باز خواهند شد. اولویت ندادن به سلامت و ایمنی مستقیماً بر مدیریت بیماری های رایج مانند مراقبت های اولیه تأثیر می گذارد.
همانطور که همه ما می دانیم، کودکان در برابر انواع آسیب ها و حوادث آسیب پذیر هستند. ممکن است از صدمات جزئی تا تصادفات بزرگ که منجر به خونریزی و شکستگی استخوان می شود متفاوت باشد. اکثر آسیبهای دانشآموزان مربوط به تمرینات بدنی و سایر فعالیتهای خارج از منزل است که 20 درصد آن در ساعات مدرسه اتفاق میافتد.
کمک های اولیه درمان پزشکی است که قبل از رسیدن کمک پزشکی حرفه ای به فردی که دچار آسیب یا بیماری ناگهانی شده است داده می شود. هدف اولیه کمک های اولیه کاهش رنج، روند بهبود سریعتر و به حداقل رساندن آسیب است. اولین اقدامی که بعد از یک موقعیت اضطراری انجام می دهید بسیار حیاتی است. سیر آینده آسیب و میزان عوارض آن را تعیین می کند. استفاده صحیح از کمک های اولیه می تواند شکاف بین ناتوانی طولانی مدت، بهبودی سریع و آسیب دائمی را پر کند.
اکثر مدارس متخصصین مراقبت های بهداشتی آموزش دیده خود مانند پزشکان یا پرستاران را در محل مدرسه دارند. در صورتی که مدرسه ای خود را نداشته باشد، معلمان و سایر پرسنل مدرسه مراقب اصلی هستند. آنها محافظ خط اول کودکان در مدرسه هستند. بنابراین، معلمان و کارکنان مدرسه نیاز به آموزش مدیریت کمک های اولیه دارند.