نفوذ کم آب ناشی از تشکیل پوسته در حین آبیاری بارانی یا بارانی یک مشکل قابل توجه در برخی از مناطق خشک و نیمه خشک است. آبپاش بارانی پلیمری ممکن است از طریق سیستم بارانی در آب آبیاری استفاده شوند، اما باید در شرایط بارندگی مستقیماً روی خاک استفاده شوند.
اهداف این مطالعه شبیه ساز بارش عبارت بودند از تعیین اثر خشک شدن خاک ورمیکولیت پوسته‌دار بر خواص پوسته بعدی و مقادیر نرخ نفوذ (IR)، (ب) تعیین اثر پلیمرهای اعمال شده در غلظت کم در آب آبیاری. از دو کیفیت در IR تحت کاربردهای متوالی آب، و (iii) تعیین اثربخشی کاربرد پلیمر در خاک همانطور که در شرایط بارندگی مورد نیاز است. دو مشتق پلی ساکارید گوار کاتیونی با چگالی بار بالاتر (HCCP) و پایین تر (LCCP) و پلی آکریل آمید (PAM) با چگالی بار منفی کم در این مطالعه استفاده شد.
کاربرد پلیمرها با آب اسپرینکلر IR را به ترتیب HCCP > LCCP > PAM > تصفیه نشده حفظ می کند. به جز PAM، کاربردهای پلیمری در کاربردهای بعدی آبپاش با آب ساده اعمال شده با انرژی ضربه نسبتاً بی اثر بود.
اثرات مفید تحت استفاده از آب بدون انرژی ضربه حفظ شد. پاشش محلول های پلیمری غلیظ بر روی سطح خاک در جلوگیری از تشکیل پوسته با پیروی از وقایع باران موثر نبود، مگر در موردی که LCCP در محلول CaCl2 پاشیده شد. نتایج بر اساس جذب پلیمر و نفوذ به لایه سطحی خاک و سنگدانه ها توضیح داده شده است.
