برای توت خشک با شوک حرارتی و اولئات اتیل، زمان خشک شدن نسبت به سایر پیش تیمارها و میوه های تیمار نشده کاهش یافت. شش مدل مختلف خشک کردن ریاضی لایه نازک با توجه به ضریب تعیین آنها برای تخمین منحنی های خشک کردن مقایسه شد. مقادیر نفوذ رطوبت موثر از مدل انتشار فیک برآورد شد.
این مقادیر در محدوده 2.231-6.909 × 10-10 m2/s بودند. با مقایسه مقادیر r2، SSE و RMSE شش مدل، به این نتیجه رسیدیم که مدل لگاریتمی ویژگی‌های خشک کردن را بهتر از معادلات دیگر نشان می‌دهد.
خشک کردن مواد غذایی مهمترین فرآیند برای حفظ محصولات کشاورزی است زیرا تأثیر زیادی بر کیفیت محصولات خشک دارد. بیشتر غلات، سبزیجات و میوه ها را می توان پس از خشک شدن نگهداری کرد.
هدف اصلی در خشک کردن محصولات کشاورزی، کاهش رطوبت به سطحی است که امکان ذخیره سازی ایمن را برای مدت طولانی فراهم می کند.
درختان توت خشک اعلا به طور گسترده (مانند اروپای جنوبی، هند) برای برگ هایشان به عنوان غذا و میوه رشد می کنند. سه نوع توت وجود دارد: توت سفید (Morus alba L.)، توت سیاه (Morus nigra L.) و توت قرمز (Morus rubra L.). خاستگاه توت سفید غرب آسیا، توت قرمز در آمریکای شمالی و جنوبی و توت سیاه از جنوب روسیه است.
تولید توت در سال 2000 68000 تن در ترکیه بود. میوه های توت سفید اغلب با پهن کردن ورقه ای روی زمین و تکان دادن اندام ها برداشت می شود. آنها در هنگام برداشت رطوبت بالایی دارند.
به دلیل کوتاه بودن فصل و حساسیت به انبار خشک کردن اغلب به عنوان یک روش نگهداری استفاده می شود. علاوه بر این، توت سفید خشک در تولید پکمز توت، آب میوه، رب، مارمالاد و شراب استفاده می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
